Osiedle Ruczaj: Spacer po najnowocześniejszym osiedlu w Krakowie, a prawdopodobnie także w Polsce [GALERIA]

Osiedle Ruczaj. Każdy ma taką majówkę, na jaką sobie zasłużył. My byliśmy grzeczni, więc wybraliśmy się do Paryża.

Wprawdzie nie tego we Francji, tylko tego na Ruczaju. Ale i tak było zajebiście. Dzięki tej wyprawie udało nam się bowiem na własne oczy zobaczyć, jak Krowodrza i Bronowice będą wyglądać, kiedy Jacek Majchrowski oraz Elżbieta Koterba zrealizują już wszystkie projekty “poprawy jakości naszego życia”.

Takie, jak ten prowadzony przy ul. Stańczyka:

Każda wycieczka musi mieć plan. Nasz brukowany trip miał taki również. Postanowiliśmy wyruszyć spod budynków naszej wspaniałej Alma Mater i najkrótszą wiodącą przez osiedle drogą, dojść do Paryża.

Już na początku spotkała nas miła niespodzianka. Okazało się bowiem, że UJ nie oparł się temu, co niesie nowy wspaniały świat i postanowił zapewnić studentom godne warunki do pracy oraz nauki. W przeciwieństwie do Rynku Głównego, gdzie spokój i zadumę mącą krzyki pijanych Anglików, na Ruczaju jest cicho jak czerwonym makiem zasiał. A wszystko dzięki ekranom akustycznym, w których wycięto gustowne przejścia.

Gustowne przejścia są też na Autostradzie Skawina, którą trzeba było pokonać, by z nowoczesnego kampusu dostać się na nowoczesne osiedle. Gustowne i wymagające uwagi. Kierowcy jeżdżą tam bowiem tak, że pieszy nie może być pewny ani dnia, ani godziny. Powodem nie jest jednak to, że droga jest autostradą i sama się prosi o naciśnięcie gazu. Bardziej to, że są to kierowcy, którzy jeździć potrafią tak, jak parkować.

Zaraz za granicą osiedla przywitał nas piękny widok. Piękny, bo nasze krakowskie serca nie lubią, kiedy coś się marnuje. A tu nie marnuje się zupełnie nic. Zabudowano każdy skrawek wolnej przestrzeni.

Podobać może się i to, że architekci sięgają po odważne rozwiązania oraz taką samą kolorystykę.

Wygodę parkowania oraz oszczędność zapewnia możliwość wynajęcia miejsca parkingowego, za które inaczej trzeba byłoby zapłacić mniej więcej 30 tys. złotych. Gospodarka współdzielona pełną gębą.

Ujęła nas szerokość chodników, które, bardzo słusznie, zaprojektowano tak, by jak najwięcej przestrzeni zostawić samochodom. Awangardowym rozwiązaniem jest też płot, który budynek zmienia w modne ostatnio “adults only“. Rodzice małych dzieci mieszkać tu nie mogą, bo dwa wózki się na chodniku nie miną.

Na osiedlu da się dostrzec także ślady tzw. “desire lines”, a więc dróg, które powstają spontanicznie, wydeptane przez mieszkańców i niezależnie od poważnego namysłu urbanistów.

Widać także, że to nie koniec i deweloperzy, odpowiadając na słyszalny głos mieszkańców, planują Więcej betonu na Ruczaju.

Zadbano również o społeczną integrację. Chcąc spotkać się i podyskutować z sąsiadami, nie trzeba, tak jak na przykład w Bronowicach, zaglądać do osiedlowej mordowni. Wystarczy wyjść na balkon.
Urbaniści zadbali ponadto o miejsce, gdzie można coś kupić i zjeść….

….oraz o parki.

Pomyślano też o najmłodszych i między samochodami wygospodarowano miejsce na plac zabaw.

Na szczęście – zamknięty.

Tak jak zamknięte są nawet te furtki, które architekt przewidział jako wejścia do budynków.

Dzięki temu jest bezpiecznie i ludzie chudną. A chudną, bo nadrabiają kilometrów, o czym dalej.

Na podwórkach najnowocześniejszego osiedla mieszkaniowego w Polsce ustawiono “zieleńce”.

A do maksimum wykorzystując dostępną przestrzeń, pomyślano o tym, by nie z każdego balkonu (patrz wyżej) dało się przeskoczyć na inny balkon. Dlatego niektóre sąsiadują nie z innym balkonem, ale ze ścianą.

Blisko sąsiadują.

Zwiedzać jest co, bo są tu także rzeczy, które filozofom się nie śniły. Takie jak na przykład mur między “Wiedniem” a “Barceloną”, którego nie da się zobaczyć ani w Wiedniu, ani w Barcelonie.

A stamtąd do Paryża już tylko rzut beretem lub bagietką.

Nieopodal zwiedzać można także Rzym, Londyn i Amsterdam.

Pamiątki z wypadu na Ruczaj kupić można w Europejskim Centrum Handlowym, które – z racji tego, że stoi obok Londynu – do złudzenia przypomina Harrodsa.

Wracając z Paryża wpadliśmy na jeszcze jedną rzecz godną uwagi. Okazało się, że jest coś, co potrafi przerwać monotonną ciągłość ekranów akustycznych, które chronią mieszkańców Ruczaju przed hałasem generowanym przez ruch samochodowy. Jest to – wait for it – brama wjazdowa dla samochodów.

Wyruszając na europejską majówkę, odpaliliśmy Endomondo, dzięki czemu możemy pokazać wam, jak do Paryża piechotą Krówka szła. To, że z powodu ogrodzeń i zasieków nadłożyliśmy drogi, może tylko cieszyć.

Spaliliśmy bowiem po ponad 200 kalorii, a żadnemu z nas to z pewnością nie zaszkodzi.

Po wizycie musimy więc posypać głowę popiołem.

Osiedle Ruczaj jest piękne.

Czepiamy się go tylko dlatego, że chcielibyśmy tam mieszkać, ale nas nie stać.

TB & MM