Piesi wygrali z ZIKiT! Czy to koniec parkingów na chodnikach?

Kontrolerzy wojewody małopolskiego uznali, że ZIKiT organizując miejsca parkingowe na chodnikach, zostawił pieszym zbyt mało przestrzeni. Wiele wskazuje na to, że kilka tego typu miejsc postojowych zostanie zlikwidowanych. To sukces krakowskich aktywistów, którzy od dawna alarmowali, że przepisy nie pozwalają na pozostawienie pieszym mniej niż 1,5 metra.

O sprawie pisaliśmy jako pierwsi. Nasze wątpliwości wzbudziło to, że chodniki oficjalnie zmieniły się w parkingi, zostawiając pieszym bardzo mało miejsca – w niektórych przypadkach zaledwie 1 metr (sic!). Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu bronił się, wskazując zapisy w prawie, które im na to pozwoliły:

“Zgodnie z §44 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 2 marca 1999r (Dz. U. nr 43 poz. 430 z późn. zm.) szerokość samodzielnego ciągu pieszego nie powinna być mniejsza niż 1,5 m, a dopuszcza się miejscowe zmniejszenie szerokości chodnika do 1,0 m jeżeli jest on przeznaczony wyłącznie do ruchu pieszych.”

Jednak §44 pkt. 4 rozporządzenia w pełnej wersji brzmi nieco inaczej, mianowicie: “Szerokość chodnika odsuniętego od jezdni lub szerokość samodzielnego ciągu pieszego nie powinna być mniejsza niż 1,5 m, a dopuszcza się miejscowe zmniejszenie szerokości chodnika do 1,0 m, jeżeli jest on przeznaczony wyłącznie do ruchu pieszych.” Czytając pełną wersje tego zapisu, miałem nieodparte wrażenie, że chodzi o chodniki, przy których nie ma jezdni – np. osiedlowy deptak między blokami albo o piesze ścieżki biegnące np. wzdłuż skwerów.

Podobnie zinterpretował go Adam Łaczek, znany krakowski rowerzysta i aktywista: – Te przepisy tyczą się chodników, które nie sąsiadują ulicą. Taki jak np. przy Galerii Kazimierz, łączący Bulwary z ulicą Podgórską. Tam, gdzie ZIKiT wyznaczał miejsca postojowe, miał obowiązek zostawić 2 metry. Ewentualnie 1,5 metra  w wyjątkowych przypadkach. Okazało się, że urzędnicy te zapisy zignorowali, a wzięli pod uwagę te dotyczące samodzielnych chodników. Łaczek przygotował wzór pisma do ZIKiT w tej sprawię oraz zamieścił w sieci instrukcję, gdzie trzeba się odwołać, jeśli urzędnicy będą dalej oporni.

Tą drogą poszli m.in. aktywiści z inicjatywy Oddajmy Chodniki Pieszym. – Od listopada pisaliśmy do ZIKiT i Prezydenta Miasta w tej sprawie. Od obu ciągle dostawaliśmy odpowiedzi, że sprawa jest wyjaśniana, albo, że przepisy są niejasne. Sprawa przeciągała się do połowy lutego i ciągle nie mieliśmy konkretnej odpowiedzi, więc w końcu napisałem do Wojewody. I tu zdziwienie. Wojewoda odpisał, że wie o sprawie od dawna, ponieważ w wyniku standardowej kontroli trafili na nieprawidłowości przy wyznaczaniu miejsc parkingowych już w grudniu 2015 r. Czekają na wyjaśnienia od ZIKiT i dopiero zakończą sprawę. W końcu dostałem pismo, że jest już ostateczne zalecenie pokontrolne – relacjonuje Piotr Rokita z  Oddajmy Chodniki Pieszym.

To prawda – kontrolerzy z Urzędu Wojewódzkiego podzieli wątpliwości Adama Łaczka. Oto fragment ich “wystąpienia pokontrolnego” (pełna treść dostępna TUTAJ):

“Przy wyznaczaniu tej strefy linia równoległa do krawężnika powinna być umieszczona w taki sposób, aby szerokość chodnika pozostawionego dla ruchu pieszych wynosiła co najmniej 2,0 m. Wyjątkowo dopuszcza się pozostawienie chodnika o szerokości 1,5 m. Kontrolujący zapoznał się z opisem technicznym projektu organizacji ruchu z 25 sierpnia 2015 r., (..). Należy podkreślić, że w ww. projekcie organizacji ruchu, wyjątki, zmniejszające szerokość pozostawionego pieszym chodnika do 1,5 m, nie zostały uzasadnione. Ponadto, w przypadku kontrolowanych miejsc, szerokość chodnika pozostawiona pieszym, w wielu przypadkach jest mniejsza niż „wyjątkowe” 1,5 m. Przykładowo szerokość chodnika, na niektórych odcinkach kontrolowanych dróg, przeznaczona dla ruchu pieszych wynosi: • ul. Starowiślna, na odcinku od ul. Berka Joselewicza w kierunku ul. Dietla – 1,15 m;. • ul. Starowiślna , w okolicach budynków nr 60, 66 – 1,40 m; • ul. Dajwór, w okolicach budynku nr 3 – 1,51 m;. • ul. Brzozowa, 1,07 m; • ul. Berka Joselewicza 1,42 m; • ul. Warszauera 1,40 m; • ul. Józefa Dietla 1,25 m.”

– Wojewoda w przeciwieństwie do ZIKiT po prostu działał w granicach prawa. Jeżeli jest przepis o 2 metrach szerokości chodnika, a wyjątkowo 1,5 metra, to tak ma być. Wojewoda przypomniał tylko to, co jest napisane w rozporządzeniu – komentuję sprawę Rokita. Podkreśla też, że taka interpretacja wojewody to dobra wiadomość dla pieszych krakowian: – W końcu nie będziemy musieli się przeciskać między autami, rodzice z dziećmi nie będą musieli unikać niektórych ulic,  nie trzeba będzie chodzić gęsiego, a idąc pieszo będziemy mogli rozmawiać. I nie są to płonne nadzieje, bo wiele wskazuje na to, że wiele miejsc w Krakowie z parkingu zmieni się z powrotem w chodnik.

Co na tak krytyczną ocenę sam ZIKiT? Sprawę komentuję Michał Pyclik z biura prasowego tej miejskiej jednostki: – Jeśli okaże się że zostanie nałożony na nas obowiązek likwidacji części miejsc parkingowych, będziemy musieli się do niego zastosować. Na razie sprawa jest analizowania. Według nieoficjalnych źródeł ZIKiT wystąpił do Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa z wnioskiem o udzielenie zgody na odstępstwo od przepisów dla tego przypadku. Trudno jednak oczekiwać, żeby resort uznał, by  ZIKiT mógł odstąpić od obowiązujących przepisów z powodu stworzenia parkingu na chodniku. Takie odstępstwa otrzymuje się przy okazji dużych inwestycji, kiedy jeden przepis może wstrzymać warte grube miliony projekty. Dlatego osobiście nie wróżę urzędnikom sukcesu i tak po ludzku przykro mi, że nie potrafią uderzyć się w pierś i pokornie przyznać do błędu. Ale to jak krakowscy urzędnicy traktowali mieszkańców w tej sprawie, to już temat na zupełnie osobny tekst.

Urzędnikiem, który zastosował przepisy dotyczący osiedlowych czy parkowych chodników w przypadku miejskich ulic jest Andrzej Olewicz. Obecnie pełni funkcję zastępcy dyrektora ZIKiT ds. infrastruktury . Moje pytanie brzmi: czy jeśli trzeba będzie usuwać miejsca parkingowe, to pan Olewicz weźmie odpowiedzialność i zrobi to na swój koszt? Czy zwróci też pieniądze, które wydaliśmy z naszych podatków na farbę i znaki, aby wyznaczyć niezgodne z przepisami miejsca? Liczę na to i mam nadzieje, że nie będę musiał – jako podatnik – płacić drugi raz za błąd urzędnika, który rzekomo jest fachowcem.